Łukasz ma 31 lat, ale jego kariera mocno przyśpieszyła od razu po studiach, ukończonych z wyróżnieniem. Biura architektoniczne biły się o niego, proponując coraz to wyższe progi korzyści. Czuł się jak dziecko w magazynie  św. Mikołaja przed gwiazdką. I całkiem dobrze wybrał. Najlepszy absolwent, najlepsze projekty, największe zaufanie, najszybszy awans na lidera projektu. Sukces niósł go na skrzydłach. Żył i pracował tak, jakby nie był człowiekiem z krwi i kości i posiadał nadludzkie pokłady energii. Pstryk… i któregoś dnia nie był w stanie wstać z łóżka. Otwarty od wczoraj komputer przypomniał mu, że tam gdzieś, ktoś czeka na rezultaty jego pracy. Przecież nigdy nie zawiódł. Nikt również nie wiedział, że przez ostatnie 5 lat pracował po 20 godzin na dobę, często zapominając o piciu i jedzeniu. Zadzwonił telefon…to szef z awanturą. Jego argumenty nie pozostawiały wątpliwości – zawiódł się na Tobie. Nigdy nie myślał, że stać Cię na taką nieodpowiedzialność, pomimo, że nie brałeś od od 3 lat urlopu i dowoziłeś cele nawet w Boże Narodzenie. Nigdy niczego nie chciałeś dla siebie. Źle się czujesz- jego zdaniem jesteś mięczak! Idziesz w to dalej na starych zasadach? Nie!…bo nie możesz! W drzwiach stają ratownicy medyczni, których wezwała pani sprzątająca, kiedy znalazła Cię nieprzytomnego w łazience, kiedy za wszelką cenę chciałeś biec, aby nie zawieźć ukochanego szefa!

Ewa – piękna, inteligentna, wszyscy jej zazdroszczą, błyszczy w towarzystwie, wszędzie jej pełno i wszędzie jest na ostatnią chwilę. Jej perfekcyjny wygląd to rollercoster pomiędzy porannym joggingiem, w wieczornym masażem. Dieta pudełkowa i dużo wody, którą ciągle zapomina uzupełnić. Kiedy wraca do pustego domu otwiera butelkę wina, bo lodówka jest pusta, nie starczyło czasu na zakupy. Chciała mieć chociaż kota, ale zapomniałaby, żeby mu kupić karmę. Łza rozmazuje jej tusz na starannym makijażu. Ociera go, robi głęboki wdech, jak uczą ją na sesjach jogi i siada do firmowych dokumentów. Trzecia w nocy czas spać.., sen nie przychodzi. Jasne, tabletka nasenna, bo zostało 3 godz do pobudki. Rano kremy na opuchnięcia, mistrzowski kamuflaż makijażem i fryzurą, hollywoodzki uśmiech i nikt się nie zorientuje, że ma tego wszystkiego dość coraz częściej. Ona nie z tych, którzy się poddają. Ale coraz trudniej się skupić, coraz mniej energii, a „dopalacze” przestały dawać znany efekt. Ma zaległe badania, schudła, migreny, ale perfekcjonizm  w pracy i potrzeba wpływu na losy świata i innych ludzi jest w niej silniejsza od rozsądku. Weźmie kolejny projekt. Jakość to będzie??! Gdzie ją zaprowadzi ta droga?

Iza, od kiedy tylko pamięta spełniała oczekiwania innych ludzi. Wybrała przedmioty na maturze, bo ukochana babcia marzyła o tym, aby była kiedyś szanowaną Panią sędziną, chodziła w todze i naprawiała świat. Potem najlepsze studia z wyróżnieniem, bo zanim je skończyła, na każdej uroczystości rodzinnej ukochany tata obwieszczał całej rodzinie, że inny finał nawet nie wchodzi w przypadku jego córki w grę. Dostał zawału serca kiedy nie chciała wrócić po aplikacji do rodzinnego miasta, żeby przysporzyć rodzinie splendoru, jako pierwsza prawniczka w dynastii rodu. Poczucie winy zaprowadziło ją na terapię i do psychiatry, po leki na podtrzymanie motywacji do życia. I tam pierwszy raz  opowiedziała komuś obcemu, że nigdy nie chciała być prawniczką i nie może nią być, bo to wbrew jej wartościom. Jest już na skraju wyczerpania. Popełnia kolejne błędy w decyzjach o swoim życiu, izoluje się od rodziny. Zbliżają się kolejne święta. Nie poradzi sobie z tą sytuacją. Kolejne zwolnienia lekarskie nie rozwiązują problemu. Dlaczego Ewa to sobie robi? Czy może coś jeszcze zmienić? Nie tylko może, ale musi, bo chodzi o jej życie! Czasem wystarczy ten pierwszy krok!

Konrad 32 lata uparł się kiedyś, że będzie dobrze zarabiać. I nie ma w tym nic niewłaściwego jeśli komuś tylko o to chodzi, nieważne jaką drogą i jakim kosztem. Jednak Konradowi nie było wszystko jedno, ale zdał sobie  z tego sprawę zbyt późno. Wyjechał do wielkiego miasta, aby studiować politologię. Jego osobiste przekonania wiodły go w marzeniach do prestiżowych stanowisk w administracji państwowej, bo przecież znany był z tego, że ładnie i dużo mówił, otaczał się wieloma ludźmi i przed niczym się nie cofał w swoim dotychczasowym życiu. Po 1, 5 roku studiów poczuł się znudzony i zakończył tą przygodę bez tłumaczenia się komukolwiek. Rodzina żyła w błogim przekonaniu, że Konrad za chwilę pochwali się dyplomem Licencjata, ale on postanowił popracować w restauracji i przemyśleć swój plan. Czas płynął szybko, a on sam wiedział, ze prędzej czy później trzeba stanąć oko w oko z prawdą. Postanowił, że przechytrzy przeznaczenie i rozpoczął studia na Etnografii. Nie dziwcie się. Łatwo było się dostać, a to dla niego atut nie do pogardzenia. Dwa semestry i kolejny falstart. Nawet sam Konrad się nie zdziwił. Rodzina dostała jakąś bajkę w nagrodę za cierpliwość, a Konrad rozpoczął zaoczne studia – Zarządzanie i Marketing. Kiedy zaczęły kolidować poważnie z pracą, która pozwalała przeżyć w dużym mieście postanowił zachować marzenia, ale rzucić te studia. Zastanawiasz się pewnie co może zrobić Konrad, aby wyprostować swoją drogę i dać sobie szansę na satysfakcjonujący rozwój ?